Lubochnia, Jankowo Dolne

Czwartek, 29 października 2015 · dodano: 30.10.2015 | Komentarze 2

W czwartkowe południe zrobiłem sobie rundkę po okolicznych terenach. Najpierw pojechałem w stronę Lubochni, a jak Lubochnia, to oczywiście las...


Będąc na Lubochni pomyślałem, aby zajrzeć do Jankowa Dolnego, gdzie dawno mnie nie było. Pojechałem przez Wierzbiczany, a następnie drogą w dół w pobliżu stawów. Koło starej pompowni trwa jakaś inwestycja. Teren został wykarczowany, uporządkowany i ogrodzony. Kto wie, czy nie powstaje tu jakieś prywatne łowisko nad jeziorem Byczek. W każdym bądź razie zanosi się na konkretną miejscówkę, a jak dobrze zaadaptuje się pompownię, to będzie full wypas...


Następnie pojechałem koło stawów i w górę zobaczyć co dzieje się na stacji PKP Jankowo Dolne. A tam praca wre. Droga rozryta przez ciągniki wiozące podkłady kolejowe. W chwili obecnej wymieniane są tory w kierunku Gniezna. Sama stacja pięknieje z dnia na dzień. Nie ma szpecącego budynku poczekalni, są za to nowe perony i ogrodzenie...


Ze stacji PKP zjechałem na dół nad jezioro Jankowskie. Tam cisza i spokój, od czasu do czasu zakłócane przez dźwięki dobiegające z remontowanego torowiska...


Z plaży znowu jazda pod górkę. Tak to w większości wyglądało tego dnia, góra, dół, góra, dół :D Pojechałem w rejon ogródków działkowych odszukać tor downhill'owy, o którym pisał Sebek. Udało się to bez większego problemu. Przypomniały mi się czasy podstawówki, gdy wakacje spędzało się na działce u kumpla i tamtędy często schodziliśmy nad jezioro :-) Ale wracając do rzeczy. Zostawiłem rower na górze i zszedłem zrobić obczajkę jak to wszystko wygląda. Trzeba przyznać, że jest gdzie poszaleć. Postanowiłem też delikatnie zjechać w dół...


Zjechałem krótkim fragmentem i od razu zrobiło mi się gorąco. Dalej już nie próbowałem swoich sił, bo albo zatrzymałbym się na jakimś drzewie, albo w jeziorze :-D A na trasie mnóstwo atrakcji w postaci wszelakiego rodzaju hopek, przeszkód, itp.


Dalej było już nieco łagodniej, więc zjechałem do ścieżki nad samym jeziorem i pomknąłem w stronę starej drogi krajowej. Nie było mnie tam ładnych kilkanaście lat, bodajże od trzeciej klasy technikum i trochę się pozmieniało. Droga zrobiła się sporo węższa i gdzieś na wysokości połowy jeziora zamienia się w przyjemny singielek...


Trzeba jednak uważać na "niespodzianki". W jedną z nich wjechałem myśląc, że to niewinna kałuża. Jak się okazało, to głębokość była taka, iż miałem wrażenie, że pokonuję jakąś rzeczkę :-D Dojechałem do końca jeziora...


I dalej łąką, za zabudowaniami dostałem się do starej krajówki. Powrót do domu przez Lulkowo i Kozłówko.