Gothica Trail 2022, czyli największy wpier*ol jaki w życiu dostałem

Piątek, 27 maja 2022 · dodano: 26.06.2022 | Komentarze 0

DT4YOU MTB Maraton Oborniki

Sobota, 27 kwietnia 2019 · dodano: 02.05.2019 | Komentarze 1

Solid MTB Krzywiń, czyli pomylona trasa, więc i tragiczny wynik

Niedziela, 31 marca 2019 · dodano: 02.04.2019 | Komentarze 2

DT4YOU MTB Maraton Oborniki

Sobota, 28 kwietnia 2018 · dodano: 04.05.2018 | Komentarze 0

Solid MTB Mchy

Niedziela, 22 kwietnia 2018 · dodano: 25.04.2018 | Komentarze 0

Solid MTB Krzywiń

Sobota, 24 marca 2018 · dodano: 27.03.2018 | Komentarze 2

Gogol MTB Maraton Łopuchowo

Niedziela, 8 października 2017 · dodano: 11.10.2017 | Komentarze 2

Niedziela, 8 października to kolejny start w zawodach z cyklu Gogol MTB Maraton. Do Łopuchowa pojechaliśmy taką samą ekipą jak do Suchego Lasu. Dla mnie wyścig trochę na wariata. Po wyczerpującym tygodniu pracy w delegacji, nieoczekiwanym dniu pracy w sobotę, byłem mocno zmęczony. Dodatkowo brak czasu spowodował, że nie miałem kiedy przyrządzić sobie pożywnego jedzenia. Na trzy godziny przed startem zjadłem paczkę kabanosów, a na miejscu pajdę ze smalcem i ogórkiem. Na to wjechał batonik energetyczny i musiało starczyć. Przed startem spotkałem kilku kolegów klubowych, w związku z czym Satpol GKKG był licznie reprezentowany. Pogoda do rana nie napawała optymizmem, ale na miejscu wypogodziło się, więc start odbył się w znośnych warunkach. Trasa jednak była mocno mokra i błotnista. Start oczywiście z sektora Mini 7 Open z uwagi na dopiero drugi start w cyklu. Tym razem z Grzegorzem uknuliśmy plan, że ciśniemy razem tak długo jak to będzie możliwe. Sam start mocno nas zszokował, bo zaraz za linią startu boisko było nasiąknięte jak gąbka. Nie wyjechaliśmy jeszcze ze stadionu, a już byliśmy zgnojeni. Po chwili jednak wjechaliśmy na asfalt. Tam cisnęliśmy ile się dało, by szybko dopaść startujących z poprzednich sektorów...

fot. "Garda Design"

Na wjeździe do lasu już mieliśmy za sobą sporo rywali. Cisnęliśmy dalej. Ja jechałem z przodu, a Grzegorz trzymał koło. Tak było, aż do bufetu gdzie zmieniliśmy się. Przy bufecie oberwałem z kubka wody, którego Grzegorz nie zdołał chwycić :D Od tego momentu to ja trzymałem koło. Jechało się dobrze. Wciąż cisnęliśmy, połykając kolejnych rywali. W momencie, gdy było jakieś 5 km do mety Grzegorz zaczął mi powoli odjeżdżać. Na 28 kilometrze traciłem do niego już ponad 100 metrów...

fot. Damian Hliwa

Ale minęło może z 200 metrów i zacząłem odrabiać dystans. Na wyjeździe z lasu znowu cisnęliśmy razem. Ostatni kilometr, to już ogień w girach. Grzegorz nie miał już z czego depnąć i rzucił tylko hasło, bym cisnął do przodu. Uczyniłem tak, dojeżdżając do mety 6 sekund przed nim. Na mecie chwila odpoczynku...

fot. "Garda Design"

A następnie szybkie opłukanie roweru z największego syfu. Trochę trzeba było poczekać w kolejce, ale można było ten czas wykorzystać na rozmowy z innymi...


Dalej spakowanie rowerów, mały posiłek regeneracyjny i rzucenie okiem na wyniki. Jak się okazało współpraca na trasie opłaciła się i przypadło mi najlepsze miejsce w sezonie. W stawce 308 sklasyfikowanych zawodników zająłem 62 :-) Całkiem fajnie i aż szkoda, że sezon się kończy. Niemniej muszę zaliczyć mój pierwszy sezon MTB za całkiem udany. Ogonów nie woziłem, walczyłem na trasie ile mogłem, nie raz pokonując własne słabości lub niedyspozycje. Mam też porównanie cyklów Solida i Gogola i bez dwóch zdań muszę stwierdzić, że "solidowe" trasy są dużo bardziej wymagające. Teraz trzeba solidnie przepracować zimę, by kolejny sezon był jeszcze lepszy. Trzeba sobie poprzeczkę podnosić ;-)

Dystans MINI 30 km
Czas: 1h 14m 33s
Miejsce Open: 62/308
Miejsce kat. M3: 26/111

Gogol MTB Maraton Suchy Las

Niedziela, 24 września 2017 · dodano: 28.09.2017 | Komentarze 2

W niedzielę pięcioosobową, trzemeszeńską ekipą w osobach Kacpra, Karola, Krzycha, Grzegorza i mnie udaliśmy się do Suchego Lasu na zawody MTB z cyklu Bike Cross Maraton Gogol MTB. Dla wszystkich poza Krzychem był to debiut w tym cyklu. Na miejscu zameldowaliśmy się dosyć szybko, bo krótko po godzinie 9. Pierwsze co, to udaliśmy się do biura zawodów po odbiór numerów startowych. Następnie przygotowanie sprzętu, ubiór i rozgrzewka połączona z objazdem pętli wyścigu...


Już pierwsze metry pokazały, że będzie ciężko. Najkrócej trasę wyścigu można było opisać trzema słowami: błoto, błoto i błoto. Poza 4-kilometrowym odcinkiem asfaltu pozostała część to jedno wielkie bajoro ze sporą ilością kałuż albo błota. Objazd robiliśmy na spokojnie, a i tak trzeba było być mocno skoncentrowanym. Chwila nieuwagi i już można było witać się z glebą...


Po objeździe trasy opłukaliśmy nieco rowery z błota i czekaliśmy na start. Startowaliśmy z czarnej dupy, czyli ostatniego sektora Mini - 7 Open, z uwagi na debiut w tej imprezie. Tylko Krzychu ruszał szybciej z uwagi na systematyczny udział w tym sezonie. Start przebiegł całkiem spokojnie...

fot. Alicja Staszewska - Lech

Ale, gdy tylko zaczęło się błoto zaczęło się kotłować. Gdzieś tam wyprzedziłem Kacpra. Karol chyba od początku jechał za mną, natomiast do Grzegorza traciłem jakieś 20 metrów. Próbowałem go dojść, ale gdy dogoniliśmy ekipę z sektora startującego wcześniej ponownie się zakotłowało. Zostałem przyblokowany na wąskiej ścieżce i tyle widziałem Grzegorza. Po wyjeździe na asfalt jeszcze miałem go w zasięgu wzroku jakieś 300 metrów z przodu, ale później już kontakt wzrokowy się urwał. Grzegorz jechał jak natchniony kończąc wyścig w pierwszej 100!!! Ja kisiłem się sporo za wolniejszymi ode mnie, a na dodatek miałem mały problem z przednią przerzutką. Na obu pętlach przy podjazdach przy próbie zrzucenia łańcucha na młynek, ten blokował się. Musiałem na chwilę stawać pomagając sobie ręcznie, po czym jechałem dalej. Podobne problemy miało wielu zawodników, ale fakt ten nie mógł dziwić. Błoto było wszechobecne. Sama trasa jeśli chodzi o profil nie była mocno wymagająca. Podjazdów było niewiele. A może po startach na "solidowych" trasach teraz mi mało :D Niemniej na drugiej pętli nie dałem się praktycznie nikomu wyprzedzić. Na odcinku asfaltowym mocno w tyle zostawiłem rywali, a następnie w terenie goniłem kolejnych. Kilku udało się jeszcze przed metą wyprzedzić. Na metę wpadłem zadowolony. Trasę udało się przejechać bez większych przygód, co w tych warunkach nie było takie oczywiste...


Wynik całkiem przyzwoity, aczkolwiek gdyby nie start z ostatniego sektora byłoby jeszcze lepiej. Niemniej nie ma co narzekać, liczy się przede wszystkim dobra zabawa. W miasteczku zawodów byli już Grzegorz i Krzychu...


Po kilku minutach dojechał Karol, a następnie Kacper. Złapaliśmy kilka oddechów...


Zapakowaliśmy rowery na samochody, a następnie poszliśmy nieco się posilić. Po uzupełnieniu kalorii nie traciliśmy czasu i udaliśmy się w drogę powrotną do Trzemeszna. Panowie dzięki za wspólną rywalizację ;-)

Dystans MINI 34 km
Czas: 1h 37m 01s
Miejsce open: 122/331
Miejsce kat. M3: 48/122

Solid MTB Leszno

Niedziela, 18 czerwca 2017 · dodano: 19.06.2017 | Komentarze 3

Niedziela, 18 czerwca 2017, piękny słoneczny dzień i kolejna odsłona Solid MTB, tym razem w Lesznie. Ekipa Satpol GKKG zameldowała się na miejscu w 6 osób. Tradycyjnie najpierw pogaduchy, ogarnięcie sprzętu i innych rzeczy niezbędnych do wyścigu, a następnie krótka rozgrzewka. Dla mnie standardowo start z czwartego sektora i ponownie ustawiłem się gdzieś tam z tyłu. W sumie żadna różnica, bo po starcie czułem, że nogi jakieś drewniane mam i jechałem spokojnie w ogonie...

fot. Ewa Tumiłowicz (DGR Racing Team)

Dopiero po czwartym kilometrze zrobiło się lepiej, więc systematycznie zacząłem wyprzedzać. Jechało się na tyle dobrze, że gdy tylko było miejsce przesuwałem się do przodu. Sporo czasu znowu traciłem na singlach, gdzie kisiłem się za wolniejszymi ode mnie. Nie ma bata, kolejne zawody trzeba będzie obowiązkowo się ustawić w czubie sektora, by później bez przeszkód napierać do przodu. Lokalnego "Killera" przejechałem bez zająknięcia i dalej napierałem do przodu. Na długim brukowym podjeździe zostawiłem za sobą całką grupkę, z którą jechałem i goniłem kolejne pojedyncze osoby. Ku mojemu zaskoczeniu wszystko szło sprawnie...

fot. "Kometa Śrem"

Zbliżałem się do 20 km, a nadal wiozłem ze sobą zapas żeli i dwa banany. Niemniej postanowiłem skonsumować jednego banana, gdyż trafił się kawałek płaskiego odcinka. Dalej solidnie napierałem dochodząc kolejną grupkę. Chwilę powiozłem się na kole, a następnie na zjeździe pomknąłem do przodu. Robiło się coraz cieplej, więc uzupełniłem energię jednym żelem. Na drugim bufecie zgarnąłem butelkę wody, zrobiłem dwa łyki, resztę wylewając na siebie. Jak na solidowe wyścigi za bufetem trafił się dość długi odcinek nieterenowy. Blisko 2 kilometry jazdy lokalną ścieżką rowerową, a że licznik wskazywał blisko 30 km, to postanowiłem wszamać drugiego banana. I to było dobre posunięcie, bo po zjeździe ze ścieżki mym oczom ukazał się ciężki podjazd. Wszedł w nogi mocno i zaczęło jechać się ciężko. Doszło mnie dwóch rywali i we trójkę jechaliśmy dalej. Do mety było coraz bliżej. Ostatnie 5 km już lżejsze, w większości płaskie, więc przestałem kalkulować i kręciłem ile sił w nogach. Wspomniana dwójka rywali, która mnie doszła siedziała wciąż na kole nie dając zmian, a cisnąłem ostro. Trochę mnie to irytowało, ale ani przez moment nie zamierzałem zwalniać. Co więcej, tak mnie to zezłościło, że im bliżej mety, tym tempo było wyższe. Ostatni kilometr, to już jazda z prędkością w granicach 40 km/h. Jeden z rywali został w tyle nie wytrzymując tempa, a my we dwójkę niemal jednocześnie wpadliśmy na metę. Z jazdy jestem zadowolony, z wyniku średnio. Cały czas oscyluję w granicach tego samego miejsca, a powoli chciałoby się już iść do przodu. Wiem, to mój pierwszy sezon startów w maratonach MTB, ale ambicja bierze górę :D

Czas: 2h 10m 13s
Miejsce: 152/211 open
Kat. M3: 65/87

Solid MTB Górzno

Niedziela, 21 maja 2017 · dodano: 22.05.2017 | Komentarze 1

Niedziela, 21 maj 2017, to czwarty start z cyklu Solid MTB Maraton. Tym razem udaliśmy się do Górzna. Wyjazd na spokojnie, by na miejscu mieć zapas czasowy, ale w okolicach Czerniejewa otrzymaliśmy telefon od Radka, że ma problemy sprzętowe. Spowodowało to, że zrobiło się pół godziny poślizgu i w Górznie zameldowaliśmy się później niż planowaliśmy. Z braku czasu rozgrzewka znowu nie taka jak powinna być i ustawienie się w sektorze na szarym końcu. Co zrobić, takie życie. W przeciwieństwie do Śremu czułem się dobrze, więc byłem dobrej myśli. Start i od razu całkiem ostre ciśnięcie. Wszędzie wszechogarniający kurz i piach...

fot. Ewa Tumiłowicz (DGR Racing Team)

Początkowe fragmenty trasy były dosyć płaskie, więc tempo mocne. Nie chciałem za mocno się forsować, bowiem wiedziałem, że od 19 kilometra zacznie się ostre naparzanie pod górę. Mimo to na brukowym podjeździe zostawiam za sobą kilkanaście osób. Jechało się dobrze, a stawka powoli przerzedzała się. Ulokowałem się w kilkuosobowej grupce, która cisnęła tempem odpowiednim dla mnie. I wszystko było fajnie, aż do momentu rozjazdu dystansów Mini i Mega/Giga. Ja w lewo na Mega, a cała reszta w prawo na Mini, i w ten sposób zostałem sam...

fot. Ewa Tumiłowicz (DGR Racing Team)

Nie zamierzałem zwalniać i czekać na innych, więc trzeba było powoli i mozolnie odrabiać dystans do tych przede mną. Pierwsze osoby dopadam na stromych podjazdach i trzymam się w tej grupce. Po rozjeździe zaczęła się większa zabawa w postaci stromych podjazdów i ostrych zjazdów. Gdy większość myślała już powoli o mecie, gdzieś na 25 kilometrze nastąpił punkt kulminacyjny. Podjazdy, które mało kto pokonywał w siodełku. Wielu zawodników podprowadzało rowery na wzniesieniach. Ja starałem się wjeżdżać ile mogłem. W dwóch miejscach zszedłem i podprowadziłem, ale pozostałe podjazdy pokonałem z zaciśniętymi zębami. Pozwoliło mi to wyprzedzić kilku, może nawet kilkunastu z nich. Na 30 kilometrze długi i stromy zjazd, czyli to co lubię. Rozwinąłem prędkość ponad 52 km/h, ale na dole trzeba było mocno uważać z uwagi na sporą ilość piachu. Pokonałem tą przeszkodę sprawnie i dalej cisnąłem. Wiedziałem, że do mety coraz bliżej. Ostatnie 2 kilometry depnąłem mocniej, bo siły jeszcze były i z zadowoleniem minąłem linię mety. Poszło dużo lepiej niż w Śremie i oby to była taka bariera minimum jeśli chodzi o zdobywane punkty. Po przejechaniu mety pojechałem jeszcze na krótki rozjazd. Przy samochodzie spotkałem Marka i razem udaliśmy się na konsumpcję celem uzupełnienia kalorii. Ogólnie rzecz biorąc maraton w Górznie bardzo mi się podobał, trasa dla mnie odpowiednia i oby tak dalej ;-)


Czas: 1h 59m 10s
Miejsce: 148/215 open
Kat. M3: 65/80