Do pracy / z pracy... (dzień idioty za kółkiem?)

Środa, 1 lipca 2015 · dodano: 01.07.2015 | Komentarze 0

Rankiem standardowo do pracy. Po pracy na chwilę do centrum Gniezna. Na krzyżówce Mieszka I i Mickiewicza dzieliły mnie centymetry od zderzenia z samochodem. Jechałem ulicą Mieszka I i zbliżałem się do skrzyżowania z Mickiewicza. Widziałem, że zarówno od strony Warszawskiej, jak i od strony teatru nadjechały samochody i oba prawidłowo zatrzymały się na znaku STOP. Wjechałem na skrzyżowanie, aż tu nagle rusza auto, które nadjechało od strony teatru. Moja reakcja była błyskawiczna, dałem ostro po heblach. Jeszcze w życiu nie dusiłem tak mocno na klamki hamulców. Spojrzałem w stronę kierowcy (kobiety) i wymownym gestem pokazałem, że należy spojrzeć co się dzieje dookoła. A to wredne babsko jeszcze na mnie z ryjem. Przez myśli przeleciało mi jedno wymowne zdanie "ty kur...". Miała szczęście, że humor dzisiaj mi dopisywał i pojechałem dalej, bo w przeciwnym wypadku nie ręczyłbym za siebie. Ujechałem ledwo dwieście metrów dojeżdżając do skrzyżowania z Kościuszki, a tam kolejny wariat. Może nie tyle powodujący niebezpieczną sytuację, ale z otwartym oknem, muzą na cały regulator i wydzierającym się w moją stronę. Pomyślałem sobie, że dzisiaj musi chyba być jaki światowy dzień idioty na kółkiem :-D Z centrum pojechałem w stronę Trzemeszna. Na Wierzbiczanach spotkałem Sebka, który śmigał z kolei do pracy. Chwilę pogadaliśmy i każdy pojechał w swoją stronę. Dalej postanowiłem pojechać przez Lubochnię i Krzyżówkę. Myślałem, że tego dnia już mnie nic nie spotka, a tu na wjeździe do Trzemeszna kolejny kierowca - idiota. Jadę ulicą Orchowską, a za mną ciężarówka z przyczepą. Jako, że z przeciwnego kierunku zmierzały samochody, nie miał możliwości wyprzedzenia mnie. I tak dojechałem prawie do skrzyżowania z ulicą Wyszyńskiego, a ten z tyłu zaczyna mnie na łeb, na szyję wyprzedzać przed samym skrzyżowaniem, po czym bierze się za skręcanie w lewo w Wyszyńskiego zajeżdżając mi bezczelnie drogę przyczepą. Nie miałem gdzie uciekać, bowiem z prawej wysoki krawężnik, a z lewej w odległości dosłownie kilkunastu centymetrów od mojego łokcia wielka przyczepa. Wolę nie myśleć, co by było gdyby ta przyczepa mnie dopadła.

Ogólnie, to po dzisiejszym dniu mam tysiąc myśli. Zastanawiam się, jak tu bezpiecznie jeździć, bo myślenie za siebie i za innych (kierowców) może okazać się pewnego dnia za mało. Wszelkie kampanie i inne akcje organizowane w tym kierunku niewiele zmieniają w naszym kraju, tak więc drodzy przyjaciele rowerzyści miejcie oczy dookoła głowy. Jeszcze więcej ostrożności z pewnością nie zaszkodzi.