Lasy Skorzęcińskie

Wtorek, 21 marca 2017 · dodano: 22.03.2017 | Komentarze 0

We wtorkowe popołudnie wybrałem się do Lasów Skorzęcińskich pokręcić po pętli ubiegłorocznego Winter Race. Chciałem sprawdzić jak z formą i rzecz jasna trochę ją podnieść. Wstępnie dzień wcześniej umówiłem się z Karolem, ale  w dniu wyjazdu nie dawał znaku życia, więc ruszyłem sam. Jak się później okazało Karol wyjechał chwilę po mnie. Kręciliśmy po tej samej okolicy, ale na siebie nie trafiliśmy. Z domu wyjechałem o 15:30 przy ładnie świecącym słońcu. Do Skorzęcina pomknąłem przez Bieślin i Gaj, a następnie lasem do bramy ośrodka wypoczynkowego. Tam krótki przejazd alejkami pod hotel Biały i ruszyłem na objazd trasy. Tempo starałem trzymać się dość mocne, ale nie forsowałem się na maxa, bowiem nie byłem pewien jak to będzie po zeszłotygodniowym, mocnym przeziębieniu. Jechało się dobrze, noga w miarę podawała. W pewnym momencie musiałem na moment się zatrzymać, bowiem w koło i przerzutkę wkręciła się gałąź. Na sinusoidach też poszło sprawnie, ale na tym odcinku zmęczenie wzrosło. Niemniej nad formą trzeba trochę jeszcze popracować. Po przejeździe pętli zajrzałem jeszcze na moment na molo...


W momencie, gdy ruszałem w drogę powrotną zaczęło kropić. Spojrzałem w niebo i uznałem, że nie jest źle, przelotny opad. Kierowałem się w kierunku Sokołowa. Gdy wyjechałem z lasu i ujrzałem ciemne niebo wiedziałem, że jednak jest źle. Długo nie musiałem czekać i zaczęło tak lać, że polne dukty w jednej chwili zmieniły się w bajoro. Do domu trzeba było jednak wrócić. Cisnąłem ile idzie, jadąc przez Ćwierdzin i las w rejonie Krzyżówki. Dalej Miaty i prosto do Trzemeszna. Wróciłem nieźle zgnojony, a w butach to woda się dosłownie przelewała. Drugi dzień się już suszą. Mimo anomalii pogodowych założenia zostały zrealizowane. Teraz to już tylko do przodu!!!