NSR, WPN i podpoznańskie fyrtle, czyli dużo piachu i kurzu

Środa, 9 sierpnia 2017 · dodano: 10.08.2017 | Komentarze 1

Na środę wspólnie z Kacprem i Grzegorzem umówiliśmy się na konkretniejsze kręcenie. Padł pomysł, aby pojechać do Wielkopolskiego Parku Narodowego. Zbiórka o godzinie 7:00 na dworcu PKP w Trzemesznie, następnie zakup biletów i o 7:21 ruszyliśmy baną w stronę Poznania. Jako, że wcześniej nie było mnie w tamtejszych rejonach i kompletnie ich nie znam ślad wyrypy zapożyczyłem od Kubolsky'ego , który razem z Marcinem,  Panem Jurkiem i Mateuszem odwiedzili te rewiry w kwietniu 2015. Skorygowałem nieco ślad z pominięciem Kórnika, gdyż osobiście byłem ograniczony czasowo do godziny 15. Było to i tak mało czasu, więc były dwie opcje. Pierwsza, to ominięcie Mosiny kosztem czasu na pstrykanie fotek, lub druga zrobienie całej zakładanej trasy z minimalną ilością postojów. Jako, że celem samym w sobie było kręcenie padło na drugą opcję. Do Poznania dotarliśmy o godzinie 8:20, wysiadając na stacji Poznań Wschód. Od razu skierowaliśmy się na Wartostradę i pomknęliśmy w rejon ulicy Hetmańskiej. Tam mostem przeprawiliśmy się na drugi brzeg Warty...


Dalej kontynuowaliśmy jazdę wzdłuż brzegu Warty, gdzie dopadł nas niewielki deszcz. Przyjemne kręcenie w terenie i nim się obejrzeliśmy byliśmy w Mosinie. Następnie podjazd do Ludwikowa i byliśmy w Wielkopolskim Parku Narodowym. Tam kontynuowaliśmy jazdę w terenie, robiąc krótką przerwę nad brzegiem jeziora Góreckiego...


Powrót do Mosiny nastąpił szybkim zjazdem ulicą Pożegnowską, gdzie minimalnie poprawiłem swoją życiówkę, jeśli chodzi o Vmax. Od środy to 66,39 km/h. Liczyłem na 70 km/h, ale wiatr przeszkodził nieco. Z Mosiny obraliśmy kurs prosto na Trzemeszno jadąc przez Rogalinek i Kubalin, gdzie zmuszeni byliśmy do przymusowego postoju. Ja i Grzegorz złapaliśmy laczka. Na kilkuset metrowym odcinku drogi trwało wysypywanie drobnych kamyszków, które wbiły nam się w opony. U Grzegorza zadziałało mleczko, ale nie bez problemów. U mnie koniecznym było łatanie dętki...


Chcąc ominąć kolejny kamienisty odcinek, skorygowaliśmy nieco trasę i wpakowaliśmy się w niezłą piaskownicę, z którą przyszło się nam zmierzyć. Dalej już bez przygód, ale szybkim tempem (trzeba było odrobić stracony czas) jechaliśmy przez Borówiec, Robakowo, Tulce, Gowarzewo, Kostrzyn, Iwno, Wierzyce i Pierzyska. Tam zjechaliśmy z serwisówki S5 w kierunku Mnichowa. Dalej kręcenie przez gnieźnieńskie osiedle Pustachowa, a następnie Osiniec, Szczytniki Duchowne, Wierzbiczany, Kalina, Wymysłowo, Święte i zameldowaliśmy się w Trzemesznie. Próg mieszkania przekroczyłem chwilę przed godziną 15, więc idealnie wycyrklowany czas :D

Wyprawa w pełni udana, a najlepiej świadczy o tym ilość brudu i kurzu, która pokryła nas i nasze rowery. Grzegorz, Kacper - dzięki za wspólną jazdę ;-)